Δεν Έχετε Ξαναδοκιμάσει Πιο Τραγανά Τηγανητά Κολοκυθάκια (Με Αλεύρι)


Δεν Έχετε Ξαναδοκιμάσει Πιο Τραγανά Τηγανητά Κολοκυθάκια (Με Αλεύρι)


Διαφ.

Ποιος μπορεί να αντισταθεί;
Έχετε προσέξει ότι τα πρώτα πιάτα που αδειάζουν σε τραπέζια μεζέδων είναι αυτά με τα τηγανητά λαχανικά αν είναι καλοτηγανισμένα;Κι όταν λέμε καλοτηγανισμένα εννοούμε να είναι τραγανά και να έχουν συγκρατήσει όσο λάδι χρειάζεται!



Το Καλοκαίρι -θέλει δε θέλει ο καιρός των τελευταίων ημερών-είναι προ των πυλών! Και κάποια πιάτα είναι συνδεδεμένα με το Καλοκαίρι .

Εγώ τουλάχιστον δεν θέλω να τηγανίζω κολοκυθάκια το Χειμώνα… Ούτε να γεμίζω εδώ που τα λέμε. Κάποια πράγματα τα συνδέω απόλυτα με την εποχή τους, και αυτό το πιάτο θέλει φρέσκα κολοκυθάκια εποχής, βεράντα, ούζο, θάλασσα αν είναι δυνατόν και σίγουρα Καλοκαίρι!

Φέτος είναι η αλήθεια οι κολοκυθιές μας είναι και προκομμένες και παραγωγικές. Δεν τις προλαβαίνουμε για την ώρα και άρχισαν πρώιμα να μας δίνουν κολοκύθια. Κοντεύει μήνας! Βοήθησε ίσως και η πρώιμη Άνοιξη του προηγούμενου μήνα. Βράσαμε, γεμίσαμε, και τηγανίσαμε ήδη!

Τα τηγανητά συνήθως είναι η τελευταία μας επιλογή γιατί μας αρέσουν περισσότερο απ’ όλα και δεν μπορούμε να τους αντισταθούμε! Δυστυχώς είναι και τα πιο πλούσια σε θερμίδες αλλά μια στις τόσες, ας πάει και το παλιάμπελο (αυτό λέγεται καθησυχασμοςσυνειδησηςμεαυταπάτες γιατί δεν είναι μια στις τόσες… ) . Αν βέβαια έχουμε βρει κάποιο τρόπο να τραβάνε λιγότερο λάδι οι τύψεις περιορίζονται . Διαίτης βέβαια δεν γίνονται αλλά …ας ξαναπάει το παλιάμπελο!

Παλιότερα τηγάνιζα τα λαχανικά με κουρκούτι (χυλό) . Ωραίος τρόπος αλλά θέλει περισσότερο χρόνο. Τα τελευταία χρόνια έχω βρει αυτό το «κόλπο» που δημοσιεύω στην σημερινή ανάρτηση και τα κολοκυθάκια μου γίνονται τραγανά και νόστιμα και με σκέτο αλεύρι. Το είχα δει σε κάποιο περιοδικό κυριακάτικης εφημερίδας σε αίθουσα αναμονής ιατρείου.

Η συνταγή έλεγε τηγάνισμα σε σπορέλαιο αλλά στο σπίτι μου είναι αδιανόητη η χρήση σπορέλαιου στο τηγάνι! Και δεν το λέω μόνο από την κρητική μου παραξενιά . Όλες οι μελέτες λένε ότι το ελαιόλαδο είναι η ασφαλέστερη λιπαρή ουσία για τηγάνισμα. Για δείτε παρακαλώ ενδεικτικά εδώ: http://www.vita.gr/diatrofi/eating-healthy/article/1440/ladia-thganismatos-osa-prepei-opwsdhpote-na-gnwrizw/Ακόμη και μετά από 2-3 τηγανίσματα το ελαιόλαδο είναι ασφαλέστερο από το σπορέλαιο που δεν έχει τηγανιστεί ούτε μία φορά!

Συγκράτησα λοιπόν το κόλπο του τηγανίσματος και στα υπόλοιπα κάνω τα δικά μου…

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!
Υλικά
1-2 κολοκυθάκια σχετικά μεγάλα (περίπου μισό κιλό συνολικά)

Περίπου 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις

½ κουταλάκι του γλυκού μπέικιν

2 κούπες νερό

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι για το νερό

½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι για τα κολοκυθάκια

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Επί το έργον

Το δικό μου κολοκυθάκι ήταν 435 gr!
Κόβουμε τα κολοκυθάκια σε στρογγυλές φέτες πάχους λίγου μεγαλύτερου από 1/2 cm ή σε μακρόστενες (κατά μήκος) ή σε μπαστουνάκια. Τα αλατίζουμε με το ½ κουταλάκι του γλυκού και τα αφήνουμε να ιδρώσουν. Σε ένα πιάτο ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν. Σε ένα βαθύ μπολ βάζουμε το νερό και διαλύουμε το 1 κουταλάκι αλάτι.

Βάζουμε αρκετό ελαιόλαδο σε κατσαρόλα ή βαθύ τηγάνι να κάψει. Παίρνουμε αρκετά κολοκυθάκια, τα βουτάμε πρώτα στο αλατόνερο και αφού τινάξουμε το περίσσιο νερό (εγώ τα ανασύρω με τρυπητή κουτάλα) τα βουτάμε στο αλεύρι και τα αλευρώνουμε καλά.

Παίρνουμε μια μια φετούλα αλευρωμένη τη βουτάμε στιγμιαία ξανά στο αλατόνερο και τη ρίχνουμε στην κατσαρόλα-φριτέζα ή στο τηγάνι. Τις γυρίζουμε και αφήνουμε να ροδοκοκκινίσουν απ’ όλες τις πλευρές.

Βγάζουμε τα κολοκυθάκια πάνω σε απορροφητικό χαρτί . Τα σερβίρουμε ζεστά.

Παρατηρήσεις

Αν έχουμε αλεύρι που φουσκώνει μόνο του χρησιμοποιούμε μια κούπα χωρίς βέβαια το μπέικιν.

Μπορούμε να κάνουμε μείγμα από διάφορα αλεύρια. Στη φωτογραφία ανακάτεψα αλεύρι για όλες τις χρήσεις με καλαμποκάλευρο. Αν έχουμε καλαμποκάλευρο συστήνεται στο μείγμα μας και για το ωραίο χρώμα που δίνει στο αποτέλεσμα! Μπορούμε να πειραματιστούμε με διάφορα μείγματα αλεύρων. Καλή επιλογή είναι και το σταρένιο ολικής άλεσης.

Αυτή τη φορά τηγάνισα τα κολοκυθάκια μου σε μια μικρή φριτέζα (του ½ lt) σε ελαιόλαδο που είχα ήδη τηγανίσει 2 φορές πατάτες. Είπαμε, ακόμη κι έτσι είναι ασφαλέστερο από τα σπορέλαια. Αν χρησιμοποιήσω τηγάνι κόβω τα κολοκυθάκια σε μακρόστενες φέτες. Και πιο γρήγορα τελειώνω και βολεύει το γύρισμα τους στο τηγάνι.
Για ακόμη πιο αμαρτωλό αποτέλεσμα, τρίβουμε λίγη πικάντικη κρητική γραβιέρα στα καυτά κολοκυθάκια την ώρα του σερβιρίσματος.

Για λιγότερες τύψεις τα σερβίρουμε με χυμό λεμονιού.


Πηγή

Διαβάστε επίσης: